Daaibooi Playa en de eerste stageweek!

Bon dia, ben ik weer!

De afgelopen week heb ik weer veel leuke dingen gedaan. Als eerst Daaibooi Playa. Onderweg hiernaartoe komen we flamingo’s tegen! Het strandje zelf is super, super mooi. Mooie vogels, een superblauwe zee en leuke hutjes op het strand. De klagende mensen naast ons, rode mieren en een stortbui ontbraken natuurlijk niet.

Dinsdag mijn eerste stagedag. Ik voel me echt ontzettend welkom bij Inge. Ze vertelt erg veel, bijvoorbeeld over haar antroposofische toepassingen en haar werkwijzen. Inge weet ontzettend veel en vindt het leuk om haar kennis met mij te delen.
Ze vraagt me meteen of ik het eerste kindje dat vandaag komt over wil nemen. Hmm, bedankt voor het aanbod, maar deze sla ik toch nog even af, gezien het mijn allereerste keer hier is en het kindje ook Papiaments spreekt. Al merk ik dat het Papiaments toch helemaal kan volgen!
Wanneer het volgende kind gebracht wordt, regent het. Ouders wachten met het kind in de auto, gezien ze weigeren om 3 meter door de regen te lopen…
Ontzettend interessant om te observeren hoe Inge werkt met de kinderen. Ik leer hier heel veel van, helemaal omdat Inge tijdens de sessies vertelt waarom ze bepaalde dingen op een bepaalde manier aanpakt.
Wanneer de kinderen van vandaag geweest zijn, wil Inge me mee uit lunchen nemen met haar kleinkinderen. Ik heb gehoord dat je dit soort uitnodigingen niet zomaar af moet slaan, omdat dit onbeschoft of ondankbaar over kan komen. Dit doe ik dan ook niet! Inge gaat voor 100% voor haar vak. Ze heeft geen spaargeld meer, alles gaat naar de praktijk en de kinderen die er komen.
Ik vind het echt mooi om te merken met hoeveel liefde iemand werkt.

Op donderdag ga ik samen met Inge naar een ZLMK-school om hier te praten over enkele kinderen. Ik schrik echt van deze school. De lokalen zijn zo ingericht dat zelfs ik hier gek zou worden als ik hier een dag moet zitten, laat staan de kinderen waarvoor deze school bedoeld is. Overal hing vanalles en de tafels staan ongestructureerd door het lokaal. Uit ons gesprek met het hoofd van de school blijft dat de kennis en vaardigheden tekort schieten. Zo geeft ze bijvoorbeeld aan liever 10 rustige kinderen met ernstig autisme te hebben dan 2 kinderen met ODD (agressie/gedragsmatige problemen). Maar wat we gezien hebben is dat ook de rustige kinderen geen aangepast programma hebben en dat hier niet adequaat op wordt ingespeeld. Ze gaan hier dus duidelijk voor het kind dat de minste stoorzender is…

Ik kijk uit naar mijn tweede stageweek, waarin ik hopelijk meer zelf kan doen, aangezien het vooral individuele therapieën zijn!

Ayo!